- qılıncı
- sif. köhn. Qılınc şəklində olan, dəridən tikilmiş uzun, şiş (papaq). Uzunboylu, uzundonlu, qılıncı papaqlı, seyrək saqqallı Fazilin ağzı köpüklənmişdi. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qılıncı
Look at other dictionaries:
siyirmək — f. 1. Şiddətlə toxunaraq, sürtünərək üzərindən qoparmaq, soymaq, aparmaq, cızmaq, qabığını çıxartmaq. Daş dizimi siyirdi. Ağac qolumu siyirdi. 2. Qabda qalan yemək qalığını çörək və ya barmaqla silib təmizləmək. Boşqabı siyirmək. Qazanın dibini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəmşir — f. qılınc. Şəmşiri cəfa’ cəfa qılıncı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tiğ — f. 1) qılınc, xəncər; 2) ülgüc. Tiği abdar sulanmış qılınc; tiği cəfa’ zülm qılıncı, cəfa xəncəri; tiğihilal əyri qılınc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biçmək — f. 1. Taxılı, otu oraq, dəryaz, maşın və s. ilə kəsmək. Taxılı biçmək. Otu biçmək. Tarlanı biçmək. – Biz məgər bilmirik taxıl biçmək. S. Ə. Ş.. // məc. Götürmək, əldə etmək mənasında. Nə əkərsən, onu biçərsən. (Məsəl). Çün hər nə kim əkərsən, anı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkmək — f. 1. Bir şeyi tutub özünə və ya başqa bir tərəfə dartmaq. İpi çəkmək. 2. Özünə tərəf çəkərək açmaq. Yazı stolunun yeşiyini çəkmək. Kamodun gözünü çəkmək. – Sədr stolun siyirməsini çəkib, böyük bir yazılı vərəq çıxartdı. M. İ.. 3. Bir şeyi başqa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fışqırtı — is. 1. Fışqıraraq çıxan suyun, mayenin, qazın, buxarın və s. nin çıxardığı xəfif səs; fışıltı. Qazın fışqırtısı. – Məmməd bəy təpədə birisinə çatıb, arxadan qılıncı boynuna endirdi. Qan fışqırtı ilə atın yəhərəsbabına səpildi. Ç..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hazırkı — sif. Keçmişdə və gələcəkdə deyil, indi, hazırda olan; indiki. Hazırkı zaman. Hazırkı vəziyyət. Kəndin hazırkı mənzərəsi. – <Qızıl Arslan:> Sənə çox gözəlcə məlumdur ki, hazırkı hökmdarlıq atamız Eldənizin qılıncı və rəhmətlik anamız Türkan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarınənə — is. 1. Qoca nənə; ata, ya ananın anası. Birdən xoruzlar hinlərdə banladı, Qarınənə sübh olduğun anladı. A. S.. 2. Ümumiyyətlə, qoca arvad, qoca qarı. Deyirlər tapılıb Babək qılıncı; Muştuluq paylayın, qarı nənələr! M. Araz. ◊ Qarınənə qurşağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılınc — is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. (Ata. sözü). Onun başının üstündən divarda . . qotazlı bir qılınc, qalxan, yay və sadaq asılmışdı. M. Rz.. Qılınc kimi – çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılınulı — sif. 1. Qılıncla silahlanmış, belində, ya əlində qılınc olan. Əlləri xəncərli və qılınclı qumuqlar iki tirə olub bir birinə soxulmaq istəyirdilər. Ç.. 2. Qılıncı (3 cü mənada) olan. Qılınclı qaban çox qorxuludur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
